Rodzic Na Medal #24: Kluczem jest zabawa i rywalizacja

Nieodłączną częścią życia młodych piłkarzy są ich rodzice. W czerwcu 2018 roku trener Varsovii Dominik Brzeziński wraz z innymi szkoleniowcami stołecznego klubu przeprowadzili ankiety wśród zawodników Varsovii, UKS Derby i BKS Bemowo. Jakie wypłynęły z nich wnioski? 

Przebadano 170 chłopców trenujących piłkę nożną w wieku od 10 do 14 lat. Motywem tych badań było poznanie wpływu, jaki rodzice mają na rozwój sportowy ich dorastających dzieci.

Na podstawie przeprowadzonych ankiet i w oparciu o dokonaną analizę, można przedstawić następujące wnioski:

1. Rodzice najczęściej są osobami, które motywują do rozpoczęcia regularnej aktywności sportowej. Rodzice dzięki swojej postawie są autorytetem i przykładem dla swoich pociech. Niestety, pojęcie motywowania do sportu czasami ma też swoją negatywną stronę, gdyż często pozwolenie podejmowania treningów uzależniane jest od szkolnych stopni. Bywa, że stosowane są kary za słabe oceny uzyskiwane w szkole. Niepokój budzi także to, że często rodzice mają bardzo duże oczekiwania wobec przyszłej kariery sportowej.

2. Rodzice bardzo często wspierają swoje dzieci w rozwijaniu aktywności ruchowej zachęcając ich do uprawiania także innych niż piłka nożna dyscyplin sportowych. Bywa tak, że matka lub najczęściej ojciec, biorą sprawę w swoje ręce i wspólnie ze swoim synem podejmują aktywności ruchowe. Ma to niezwykle pozytywny wpływ, gdyż poprawia zdolności koordynacyjne i zapobiega wypaleniu mentalnemu związanemu z trenowaniem tylko jednego sportu. Wykazywanie zainteresowania postępami po treningu również ma pozytywny wpływ na rozwój młodego człowieka. Transport, który w Warszawie wiąże się najczęściej z dowożeniem samochodem, w stolicy jest niemal warunkiem koniecznym, aby dzieci mogły uczestniczyć w treningach lub meczach. Wiedzą one również o tym, że mama lub tata ponoszą koszty finansowe związane np. z zakupem sprzętu sportowego. Dzieci to doceniają.

3. Obecność rodziców na treningach i meczach jest wyrazem okazywania zainteresowania rozwojem piłkarskim syna. Jednak przebywanie na zajęciach nie jest warunkiem koniecznym. Dzieci trenują głównie dla zabawy i rywalizacji. Wskazówki udzielane przez rodziców podczas treningów mogą być błędne lub mogą podważać autorytet trenera.

4. Wsparcie rodziców po niepowodzeniach na boisku jest niezwykle istotne w procesie rozwijania pasji jaką jest piłka nożna. Nie wszyscy rodzice o tym pamiętają. Przypadki karania po przegranych meczach są z pewnością nagannym zachowaniem. Dzieci potrzebują wsparcia i akceptacji po każdym nawet przegranym meczu. Nie powinny odczuwać, że po słabym występie ich rodzice będą mieli do nich pretensje. Dzieci naśladują pozytywne zachowania starszych, ale także wzorują się na dorosłych jeśli chodzi o negatywne postawy. Krzyczenie na sędziego, pretensjonalna postawa wobec trenera, agresywne zachowanie wobec innych kibiców nie uchodzą uwadze młodym piłkarzom. Po pewnym czasie oni sami przyjmują wzorce rodziców i sami zachowują się arogancko do sędziego, trenera i kolegów na boisku. Ciągłe podważanie autorytetu bardzo szybko przynosi negatywne skutki wychowawcze. Takie postępowanie, w następstwach, wraca jak bumerang do rodziców. Dzieci niegrzecznie odzywają się w końcu i do nich samych. A taka sytuacja pod względem wychowawczym jest bardzo trudna. Młodzież szuka wtedy autorytetów gdzie indziej i nie zawsze są to dobre wybory. W procesie uświadamiania rodziców szczególną rolę odgrywa klub. Jego przedstawicielami są szkoleniowcy. To na nich spoczywa rola edukowania także rodziców o zaletach współpracy na linii Trener-Rodzic w procesie wychowywania dzieci. Niezmiernie ważna jest tutaj konsekwencja dotycząca reagowania na każde złe zachowanie rodzica na trybunach. Nie powinno się przymykać oka na pojedyncze okrzyki rodziców podczas meczów czy treningów.

***

Jeśli mają Państwo jakieś pytania do naszych ekspertów, chcieliby poczytać na określony temat, poradzić się – zapraszamy do kontaktu. Maile z tematem „Rodzic Na Medal” prosimy przesyłać na przemyslaw.mamczak@weszlo.com.