Wywołany do tablicy #24: Peter Juritka

Odliczamy już godziny do pierwszego meczu Polski na mistrzostwach Europy, gdzie podejmiemy Słowację. Nie możemy już doczekać się pierwszego gwizdka sędziego, ale zanim to nastąpi, warto zerknąć na najnowszą odsłonę „Wywołanego do tablicy”, gdzie z naszymi pytaniami zmierzył się… młodzieżowy reprezentant Słowacji, a przy okazji piłkarz warszawskiej Escoli, Peter Juritka.

Jeśli po raz pierwszy stykasz się z serią “Wywołany do tablicy”, zachęcamy najpierw zerknąć na  inaugurujący odcinek z Damianem Kołtańskim, gdzie szczegółowo wyjaśniamy, o co chodzi w naszej zabawie.

Peter Juritka (ur. 2004) to młodzieżowy reprezentant Słowacji, który od czterech lat doskonali swoje umiejętności w Escoli Varsovia. Do Polski trafił ze Slovana Bratysława. Na boisku widujemy go w formacji ofensywnej. W tym sezonie CLJ U-18 zdobył pięć goli.

Wiecie już, kim jest Peter to teraz czas na ankietę: “Juritka, do tablicy!”

Jestem utalentowany czy ciężko pracuję?

– Sam talent to za mało, dlatego dokładam do tego dużo ciężkiej pracy.

Któremu nauczycielowi / trenerowi najwięcej zawdzięczam?

– Jestem wdzięczny wszystkim trenerom, ponieważ od każdego miałem okazję nauczyć się czegoś nowego. Gdybym miał wymienić jednego, byłby to Ondrej Kristofik (były reprezentant Słowacji).

Piłka nożna to dla mnie jeszcze hobby czy już zawód?

– Piłka nożna to dla mnie wszystko.

Nauka – skupiam na niej sporą uwagę, bo trzeba mieć alternatywę w życiu, czy w stu procentach jestem nastawiony na to, żeby zostać profesjonalnym piłkarzem?

– Naukę uważam za bardzo ważną i dlatego staram się utrzymywać ją na wysokim poziomie. Myślę, że czym mądrzejszy jest zawodnik, tym lepsze decyzje może podejmować podczas meczu, jak i w codziennym życiu. Oczywiście jestem pełnie nastawiony na to, żeby pozostać zawodowym piłkarzem.

Uprawiam/nie uprawiam inne sporty, bo… 

– Uprawiam wiele innych sportów ale nieprofesjonalne jak piłkę nożna. Robię to po to, żeby rozwijać różne części ciała i być w równowadze. Próbuję dużo pływać, jeździć na rowerze, grać w tenisa, i czasami grać w hokeja.

Moja największa piłkarska zaleta?

– Myślę, że jest to szybkość, technika i strzelanie bramek.

Nad czym muszę jeszcze popracować?

– Na pewno do poprawy mam grę głową, ale jest dużo innych rzeczy, nad którymi chcę pracować i ulepszyć.

Moim sposobem na wzmocnienie koncentracji przed ważnym meczem jest…

– Odpowiednia regeneracja i sen, plus muzyka.

Dieta sportowca. Przestrzegam ją restrykcyjnie czy w każdym tygodniu znajduję miejsce na cheat day?

– Nie wiem, czy to można nazwać dietę, ale staram się zdrowo odżywiać. Za dużo miejsca na cheat day nie mam, ponieważ nie jestem wielkim fanem fast-foodów.

Mam dwie opcje na wieczór: dodatkowy trening indywidualny i wyjście do kina z dziewczyną, wybieram…

– Odpowiedź jest jasna – dodatkowy trening indywidualny.

Oferta z renomowanej europejskiej akademii – odrzucam czy od razu pakuję manatki i wybieram się na lotnisko?

– Nie ma tak czy tak. Wszystko zależy od danej oferty.

Na boisku wzoruję się na…?

– Staram się być sobą na boisku.

Turniej dziecięcy lub młodzieżowy, który mocno utkwił mi w pamięci?

– Pamiętam wiele turnieju dziecięcych, ale chyba ten, co mi najbardziej utkwił w pamięci to turniej w Austrii z takimi drużynami jak Borussia Dortmund, Bayern Monachium itp.

Najlepsze wspomnienie z Turnieju?

– Kiedy strzeliłem dwie bramki przeciwko Borussii Dortmund.

Zazwyczaj szybko odpadaliśmy czy zgarniałem wszelkie statuetki?

– Kiedy mi dobrze poszło na turnieju, zdobywałem różne statuetki dla najlepszego zawodnika lub strzelca turnieju.

Ulubiony smak soku Tymbark?

– Jabłko-Brzoskwinia.

CLJ to idealne miejsce do rozwoju dla piłkarza?

– Zdecydowanie tak.

Powrót do formuły rozgrywek CLJ do lat 19: jestem za czy przeciw?

– Trudne pytanie, ale jestem przeciw bo uważam, że lepsi zawodnicy powinni już się przebijać do seniorów.

Gdyby to ode mnie zależało, w moim wieku wolałbym grać na niższym poziomie seniorskim niż w CLJ U-18.

Fot. archiwum prywatne Petera Juritki